Of je nu gelijk vloeiend Fries spreekt na een weekendje Leeuwarden? Nee, natuurlijk niet. Maar je zult geen moeite meer hebben met ‘hallo’ en ‘dag’. Want met Leeuwardenaren raak je heel snel in gesprek. En ook weet je al snel het Fries voor ‘prachtig’, want dat roep je vaak. We ontdekten Leeuwarden te boot, te voet en te paard.
Met het bootje
Water. Friesland staat bekend als een waterrijke provincie. En water vind je overal in Friesland. Dus ook in een stad als Leeuwarden. Dat kan ook niet anders want in de loop der eeuwen zijn er nogal wat kanalen en vaarten gegraven om het water van al die meren in goede ‘kanalen’ te leiden. Dat water moet je dan ook op, daar kun je bijna niet onderuit. In Leeuwarden is dat heel gemakkelijk te doen. Ook als je zelf geen boot of bootje hebt: dan huur je er simpelweg een. Er zijn genoeg mogelijkheden voor een waterig uurtje. Of twee. Heel gemakkelijk zijn de fluisterbootjes van Greenjoy. Met je telefoon inchecken, betalen en varen maar. De routes krijg je er bij. Wil je liever wat meer uitleg over alle gebouwen en bouwwerken waar je onderweg langs vaart dan in een tochtje op een authentieke praam zeker een aanrader. Wij kregen een rondvaart van de eigenaar van de fluisterbootjes. En hadden een paar uiterst genoeglijke uurtjes op de wateren door Leeuwarden.
Of je nu zelf vaart, of gevaren wordt, het Friese ‘Prachtich’ begint hier al. En dat zeg ik uit eigen ervaring.
Te voet
Klaar met varen? Dan is Leeuwarden te voet de volgende stap. Snel verdwalen zul je niet in deze compacte hoofdstad. Alle attracties en musea zijn heel gemakkelijk op loopafstand te bereiken. Cultuurliefhebbers kunnen hier hun hart ophalen. En hoewel ik een museum altijd wel weet te waarderen koos ik er nu voor om de cultuur van de stad op te snuiven. Gewoon dwalen door de straatjes en zien wat je tegenkomt. Zoals de Grote Kerk bijvoorbeeld. Van buiten een beeldbepalend gebouw. Van binnen een verrassende samensmelting van oud en traditioneel met modern en vooruitstrevend. De preekstoel staat midden in de kerk. Dwars, als een soort glazen podium. Vrijwilligers vertellen je maar al te graag over het hoe en wat van het bijzondere interieur van ‘hun kerk’. Stap er zeker eens naar binnen! Al kuierend en slenterend kom je ook langs het Joods Monument, straatjes met heel bijzondere winkeltjes, zoals het … en het kleinste winkeltje van Nederland. Deze chocolaterie is zo smal dat je, als het druk is, simpelweg buiten moet wachten.
Ook ’s avonds is Leeuwarden te voet een aanrader. De pijpen, waar je doorheen vaart maar die overdag niet veel aandacht trekken, baden in een blauwig licht en lijkt het of ze al meanderend door het water de boten en pramen lonken om toch vooral binnen te varen.
Te paard
In Leeuwarden rijdt een echte, heuse paardentram. Compleet met koetsier en gids. De opstaphalte is bij Wearegrutsk, vlakbij de Fallus van Abe, wat de bijnaam is van de 115 meter hoge Achmeatoren, zo horen we van Fokke Pander die ons met kwinkslagen van alles over de stad vertelt. Overal in, en buiten Leeuwarden torent de toren boven alles uit. Met de paardentram komen we langs plekken waar we ook met de boot en te voet zijn geweest. Het is dan ook heel leuk om weer andere dingen te horen over bijvoorbeeld het ontwerp van het Fries Museum, waar de inwoners van Leeuwarden eigenlijk helemaal niet over te spreken waren. De Scheve Toren, zoals De Oldehove als bijnaam heeft, zien we alleen maar van verre. Normaal gesproken kun je naar boven, maar het weekend dat wij er zijn is het plein voor de toren het toneel van een hardrockfestijn en dus afgesloten voor het ‘mellow’ publiek. Volgende keer maar dan.
En die musea waar we niet aan toegekomen zijn? Ook die zijn een prachtig excuus om gewoon nog eens naar Leeuwarden te gaan.
‘Oant sjen, Ljouwert’
Meer lezen over Friesland!
